Αυτή τη φορά αφήνουμε τις εξωτικές παραλίες με τη χρυσαφένια άμμο και τις design πισίνες υπερχείλισης που μοιάζουν να ενώνονται με
τη θάλασσα και κάνουμε βουτιές σε σπηλιές, καταρράκτες και spa της φύσης.
Ανακαλύψτε τις ομορφότερες “φυσικές πισίνες”, μεταξύ των οποίων κ αρκετές ελληνικές!
Η αρχική του χρήση δεν ήταν τόσο ειδυλλιακή αφού οι Μάγια χρησιμοποιούσαν τη σπηλαιώδη καταβόθρα για ανθρωποθυσίες στο όνομα μιας θεότητας της βροχής, της Ik Kil. Σήμερα αποτελεί απαραίτητη στάση για τους επισκέπτες της αρχαίας πόλης Chichen Itza.
Πρόκειται για ένα καταπληκτικό γεωθερμικό spa που προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες από όλο τον κόσμο και βρίσκεται στην Ισλανδία, 13χλμ από το αεροδρόμιο Keflavik και 39χλμ από το Ρέικιαβικ. Είναι το μόνο σημείο στον κόσμο, όπου μια βαθιά κορυφογραμμή φτάνει στην ακτογραμμή. Η “Γαλάζια Λίμνη” δημιουργήθηκε στα τέλη του ’70 και αποτελείται από θερμό θαλασσινό νερό που προέρχεται από τα βάθη της γης και είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία.
Αν νομίζετε ότι το Τέξας είναι μόνο μεγάλα καπέλα και μπότες κάνετε λάθος. Η πολιτεία έχει να επιδείξει μερικές από τις πιο όμορφες “φυσικές πισίνες” στις ΗΠΑ που γεμίζουν με κόσμο το καλοκαίρι. Η Hamilton Pool απέχει περίπου 50 χλμ. από την πόλη Austin διαθέτει έναν καταρράκτη ύψους 15 μέτρων μέσα σε σπηλιά.
Μπορεί η νησιωτική χώρα να είναι γεμάτη εξωτικές παραλίες αλλά κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια βουτιά στα τιρκουάζ νερά της “φυσικής πισίνας” που σχηματίζεται στον ποταμό White. Λένε πως η βουτιά είναι ακόμα πιο ξεχωριστή αν οι επισκέπτες αιωρηθούν σαν τον Ταρζάν με το χοντρό σκοινί που κρέμεται από πάνω της πριν βουτήξουν με φόρα στα νερά της.
Περίπου 20 χιλιόμετρα είναι το μήκος ενός από τα μακρύτερα ποτάμια σε βουνοκορφές στις ΗΠΑ. Οι ντόπιοι βουτούν στα νερά του από τα γύρω βράχια αλλά και με τα σκοινιά που βρίσκονται στις όχθες του.
Αφήστε για λίγο τη βουή της κοσμοπολίτικης μητρόπολης και κατευθυνθείτε στα βόρεια της πολιτείας στο πάρκο Robert H. Treman όπου βρίσκονται οι, άγνωστοι στους πολλούς, καταρράκτες Enfield & Lucifer με τα κρύα νερά.
Στο νησάκι Isle of Skye στις δυτικές ακτές της Σκοτίας βρίσκεται το παραμυθένιο σκηνικό με τα γαλαζοπράσινα νερά που μοιάζει βγαλμένο από βιβλίο με ξωτικά και νεράιδες. Έχετε υπόψη πως τα νερά είναι πολύ παγωμένα.
Για να φτάσει κανείς στη φυσική πισίνα ανάμεσα στις πόλεις Nashville και Knoxville, θα χρειαστεί να ακολουθήσει μονοπάτια, να περπατήσει σε νερά και να σκαρφαλώσει στο σκοινί που οδηγεί στην άκρη της. Η διαδρομή έχει μήκος 4 χιλιόμετρα ενώ πάνω από το νερό δεσπόζει ο ύψους 23 μέτρων καταρράκτης.
Όχι ένας αλλά επτά καταρράκτες ο ένας πάνω από τον άλλο δημιουργούν υπέροχες πισίνες ιδανικές για κολύμπι στα δυτικά της χώρας. Για να εξερευνήσετε όλο το πάρκο θα χρειαστείτε περίπου 4 ώρες και εκτός από κρυστάλλινα νερά γεμάτα ψάρια θα συναντήσετε πολλές σπηλιές.
10. Devil’s Pool, Victoria Falls, Ζιμπάμπουε
Η “πισίνα του διαβόλου” βρίσκεται στην κορυφή των διάσημων Victoria Falls και είναι “ανοιχτή” μόνο κατά τους πιο ξηρούς μήνες, Μάιο με Οκτώβριο, όταν και το επίπεδο του νερού αρκετά χαμηλό ώστε να φαίνεται η πισίνα. Από μακριά θα δείτε και τα νερά του μεγαλύτερου καταρράκτη στον κόσμο.
Το Πολυλίμνιο θα το βρει κανείς ακολουθώντας το δρόμο από Καλαμάτα προς Πύλο. Κοντά στο χωριό Καζάρμα υπάρχει το χωριό Χαραυγή, από όπου ξεκινάει το μονοπάτι προς το πολυλίμνιο (υπάρχει ταμπέλα που κατευθύνει προς Πολυλίμνιο στον κεντρικό δρόμο). Περπατώντας ένα μικρό διαμορφωμένο μονοπάτι για 5 λεπτά και περνώντας μέσα από πυκνή βλάστηση και με τη βοήθεια γραφικών ξύλινων γεφυριών, θα βρεθείτε σε ένα κρυφό παράδεισο από μικρές λίμνες και καταρράκτες, περικυκλωμένους από ελαιώνες και αμπέλια. 15 λίμνες με διάφορα περίεργα ονόματα όπως Μαυρολίμνα, Κάδη, Καδούλα, του Τυχερού, του Ιταλού, του Πανάγου, της Σταθούλας, καλά κρυμμένες για πολλά χρόνια, μόλις πρόσφατα έγιναν γνωστές στο ευρύ κοινό, και άρχισαν να δέχονται τις επισκέψεις των φίλων της φύσης. Το καλοκαίρι πολλοί είναι αυτοί που βουτούν στα δροσερά νερά των λιμνών.
Κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες καταφτάνουν στο Εθνικό Πάρκο Bruce Peninsula για να απολαύσουν μια βουτιά στα εντυπωσιακά νερά της πισίνας που περιβάλλεται από μια μεγάλη σπηλιά, που δημιουργήθηκε με το πέρασμα των χρόνων από τα κύματα που σκάνε πάνω στους βράχους.
Σύμφωνα με το θρύλο, μια πανέμορφη νύμφη συνήθιζε να κάνει μπάνιο στα υπέροχα νερά του και από τότε ονομάζεται “Σπήλαιο της Ποίησης”. Η “φυσική πισίνα” βρίσκεται στο νότο της Ιταλίας κοντά στο Lecce και αποτελείται από ένα υποβρύχιο συγκρότημα, το οποίο ενώνει τις δυο κοιλότητες Poesia Piccola και Poesia Grande. Έχει δυο εισόδους, μια από τη θάλασσα στη βάση του βράχου και μια από τη στεριά.
Η λέξη Tosua στη πραγματικότητα σημαίνει “γιγαντιαία τρύπα”. Σύμφωνα με τον μύθο η λάβα δημιούργησε αυτές τις λίμνες και τα μονοπάτια κατά μήκος της ακτής και είναι ένα από τα πιο ειδυλλιακά σημεία στο χωριό Lotofaga. Μια σκάλα επιτρέπει την πρόσβαση στην πισίνα που έχει βάθος 30 μέτρα και περιτριγυρίζεται από πολύχρωμους κήπους.
Η Γκιόλα είναι μια μαγευτική φυσική πισίνα, που σχηματίστηκε μέσα στα βράχια δίπλα από την ακροθαλασσιά στην περιοχή Αστρίς. Κάθε κύμα της θάλασσας ανανεώνει σιγά σιγά το κρυστάλλινο νερό της φυσικής πισίνας. Μπορείτε να κάνετε μπάνιο, να κάνετε βουτιές από τα «σκαλοπάτια» που σχηματίζουν τα βράχια, και να κάνετε ηλιοθεραπεία στα πλατιά βράχια που βρίσκονται τριγύρω. Η διαδρομή προς την Γκιόλα είναι δύσκολη και θα χρειαστεί να περπατήσετε.
Το Πάντα Βρέχει δεν είναι ούτε ακριβώς φαράγγι, ούτε ακριβώς καταρράκτης. Νερά πέφτουν από παντού, δημιουργούν καταπράσινες λιμνούλες και όταν έχει ήλιο, δημιουργούν παντού μικρά και μεγάλα ουράνια τόξα με όλα τα χρώματα της ίριδας. Γεύση παραδείσου. Τα μέρη όπου μπορεί κανείς να βουτήξει πολλά, ενώ για ηλιοθεραπεία, ξαπλώστρες γίνονται τα βράχια.
Σε υψόμετρο 2.050 μέτρων, ανάμεσα στις κορυφές Λάπατος και Πλόσκος βρίσκεται η μυθική Δρακόλιμνη. Η διαδρομή για το καταφύγιο και στη συνέχεια για τη Δρακόλιμνη αρχίζει από το Μικρό Πάπιγκο (υψ. 980 μ.). Έχει ανατολική κατεύθυνση και με πορεία σ” ένα καλοσχηματισμένο μονοπάτι περνά από τη βρύση Αβραγόνια, τη βρύση Αντάλκη, τη βρύση Τράφο και τη βρύση Κρούνα. Είναι η διαδρομή με τα πιο πολλά νερά και η πιο σύντομη και ξεκούραστη διαδρομή για το καταφύγιο. Στο καταφύγιο φτάνετε σε 3 ώρες περίπου και από εκεί κατηφορίζετε στη Λάκκα με τις στάνες Τσουμάνη και την Ξερόλουτσα, αφήνετε αριστερά τη λιμνούλα Ριζίνα και με ανηφορική κατεύθυνση καταλήγετε στη Δρακόλιμνη σε 1 ώρα και 15 λεπτά πορείας.
18. Κολυμπήθρες, Πάπιγκο
Ακολουθήστε το μονοπάτι που ενώνει το Μικρό με το Μεγάλο Πάπιγκο (περίπου 2 χλμ. απόσταση) για να δείτε τις “Κολυμπήθρες” ή “οβίρες”: τα στρογγυλά κοιλώματα – σαν μικρές φυσικές πισίνες- που λάξευσε το νερό στην πέτρα. Το καλοκαίρι θα δείτε ντόπιους και επισκέπτες να κολυμπούν στα κρύα νερά τους.
Η Σαμοθράκη είναι πλούσια σε νερά, εκατοντάδες μικρά ρυάκια και ποταμάκια, με γάργαρα νερά που έρχονται από το όρος Σάος και κυλούν ορμητικά προς την θάλασσα. Πλήθος πηγών, οι οποίες, κατεβαίνοντας ακτινωτά από το βουνό, σχηματίζουν κλιμακωτά καταρράκτες και τις περίφημες «βάθρες», δηλαδή φυσικές πισίνες μέσα στα ανοιχτόχρωμα βράχια. Φημισμένες είναι οι βάθρες του ποταμού Τσιβδογιάννη, κοντά στα Θερμά, από όπου ξεκινά και η ανάβαση στο όρος Φεγγάρι.
20. Λουτρά Πόζαρ, Πέλλα
Πηγές, πισίνες, τεχνητοί καταρράκτες, χαμάμ, ποταμός με ιαματικό νερό, φυσικοί καταρράκτες. Αυτή είναι η φημισμένη λουτρόπολη των Λουτρών Πόζαρ, 13 χλμ από την Αριδαία, στους πρόποδες του Καϊμακτσαλάν. Η φύση στάθηκε για μια ακόμη φορά γενναιόδωρη στην Πέλλα δημιουργώντας χαράδρα σε ένα μεγαλοπρεπές, βραχώδες βουνό που μέσα της ρέει ο Θερμοπόταμος, σχηματίζοντας μικρούς καταρράκτες και ρηχές κοίτες στις όχθες. Τα ιαματικά, θερμά νερά, με σταθερή θερμοκρασία 37 βαθμών Κελσίου, αναβλύζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό σκηνικό βουνού και δάσους.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
- Προσπαθήστε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες!
- Μη προσβάλλετε τη Σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια!
- Τα ανώνυμα σχόλια όπως "Πολύ καλό, Υπέροχο..." κλπ. ενδέχεται να μην ανέβουν για ευνόητους λόγους.